江山青峰
江山青峰最新章节：
已经这么长时间，颜逸都没有生气了，没有动粗了
就在我犹豫之际，四周的景色逐渐变得模糊起来，不知何时，山泉咆哮之声已经慢慢变得弱不可闻
“我如今只剩一缕残魂，仅能感知十二三万里的距离
转身便要离开，却不防后面一名一衰修士问道：“李君，若是你，也向前看，从不回头？”
孙大伟忙笑道：“怎么会呢！我们是亲兄弟，一奶同胞啊！我那样想是会遭雷劈的，大哥我……”
带着心中的疑惑到了家里，小颖还像以前一样在门口迎接我，父亲提着裹满石膏的双手坐在沙发上看电视
一旁的无痕道人顿时面色有些发红，不好意思道：“那个，前几个月，我妻子为我生下一个儿子
这东西就算扔在那里，也没人能做到能拿它怎样！毁不了，带不走，隔不断，这是数百万年都已经证明了的
从她的脸上，颜逸看到了些许倦意，好像她累了，“要不要休息一下？”
”一听此言，老者犹豫了许久，才说道
江山青峰解读：
yǐ jīng zhè me zhǎng shí jiān ， yán yì dōu méi yǒu shēng qì le ， méi yǒu dòng cū le
jiù zài wǒ yóu yù zhī jì ， sì zhōu de jǐng sè zhú jiàn biàn dé mó hú qǐ lái ， bù zhī hé shí ， shān quán páo xiāo zhī shēng yǐ jīng màn màn biàn dé ruò bù kě wén
“ wǒ rú jīn zhǐ shèng yī lǚ cán hún ， jǐn néng gǎn zhī shí èr sān wàn lǐ de jù lí
zhuǎn shēn biàn yào lí kāi ， què bù fáng hòu miàn yī míng yī shuāi xiū shì wèn dào ：“ lǐ jūn ， ruò shì nǐ ， yě xiàng qián kàn ， cóng bù huí tóu ？”
sūn dà wěi máng xiào dào ：“ zěn me huì ne ！ wǒ men shì qīn xiōng dì ， yī nǎi tóng bāo a ！ wǒ nà yàng xiǎng shì huì zāo léi pī de ， dà gē wǒ ……”
dài zhe xīn zhōng de yí huò dào le jiā lǐ ， xiǎo yǐng hái xiàng yǐ qián yī yàng zài mén kǒu yíng jiē wǒ ， fù qīn tí zhe guǒ mǎn shí gāo de shuāng shǒu zuò zài shā fā shàng kàn diàn shì
yī páng de wú hén dào rén dùn shí miàn sè yǒu xiē fā hóng ， bù hǎo yì sī dào ：“ nà gè ， qián jǐ gè yuè ， wǒ qī zǐ wèi wǒ shēng xià yí gè ér zi
zhè dōng xī jiù suàn rēng zài nà lǐ ， yě méi rén néng zuò dào néng ná tā zěn yàng ！ huǐ bù liǎo ， dài bù zǒu ， gé bù duàn ， zhè shì shù bǎi wàn nián dōu yǐ jīng zhèng míng liǎo de
cóng tā de liǎn shàng ， yán yì kàn dào le xiē xǔ juàn yì ， hǎo xiàng tā lèi le ，“ yào bù yào xiū xī yī xià ？”
” yī tīng cǐ yán ， lǎo zhě yóu yù le xǔ jiǔ ， cái shuō dào
